De processierups is waarschijnlijk een bekende lastpost voor jou en jouw hond. De eikenprocessierups is voornamelijk te vinden in eikenbomen maar de praktijk heeft laten zien dat zij ook gewoon in andere bomen klimmen als er geen eiken in de buurt zijn. Wij worden thuis al 3 jaar lang geteisterd door deze diertjes. Maar dat zal wel iets te maken hebben met het feit dat onze wijk he-le-maal vol staat met eikenbomen. Ondanks dat het probleem met het jaar erger lijkt te worden moeten we toch een manier vinden om samen met de processierupsen te leven.
Lees in dit blog artikel meer over deze processierups om klachten bij jouw hond te voorkomen.
Een eikenprocessierups is een behaarde rups die voornamelijk in eikenbomen voorkomt. Het zijn de larven van de nachtvlinder die ergens in augustus haar eieren legt in de hoge toppen van de eikenboom. De rupsen zijn constant opzoek naar voedsel. Zij eten eikenbladeren in de toppen van de eik. De eikenprocessierups beweegt altijd in een groep, ofwel in processie.
Een processie is een ceremoniële optocht die vaak van religieuze aard is. Dit woord komt vanuit het Latijnse werkwoord procedere, wat “verder gaan” betekent. Maar een processie is dus een groep met mensen die zich gezamelijk voortbewegen voor een bepaald, maar niet altijd hetzelfde doel. Je kan hier meer lezen over processie.
Een processierups gaat door verschillende ontwikkelingsstadia welke met een eigen look komen.
De periode wanneer de overlast over het algemeen begint is in de periode mei, als de processierupsen volgroeid zijn. De overlast kan doorgaan tot begin september. Ondanks dat de rupsen dan wellicht al vlinders zijn geworden, kunnen de brandharen van de rupsen nog in lege nesten achterblijven.
Brandharen?
Ja brandharen, inderdaad!
De brandharen zijn de oorzaak van de overlast die wij allemaal ervaren door deze rupsen. De brandharen zijn met het blote oog vrijwel niet te zien, deze zijn namelijk maar 0,2 tot 0,3 millimeter. Volgens naturetoday heeft een volwassen processierups ongeveer 700.000 brandharen.
De eikenprocessierupsen maken hun nesten vaak op dikke takken of onderaan de stam richting het zuiden. De jonge rupsen hebben een oranje kleur.
Deze kleur verandert als zij volgroeid zijn. Zij hebben dan een grijsgrauwe kleur met lichte sprieten.
Bron: zorgwijzer.nl
Deze nesten zitten vol met brandharen van de processierups. Je wilt ten alle tijden voorkomen dat jouw hond überhaupt in de buurt komt van een nest. Als hij hier namelijk in bijt of zijn neus in steekt zal dat op zijn zachtst gezegd heel onplezierig voor hem zijn.
De rups gebruikt zijn brandharen als verdedigingsmechanisme, en kan deze op elk gewenst moment afschieten. Dus het kan voorkomen dat rupsen zich bedreigd voelen en daarom brandharen afschieten. Het schijnt zelfs te zijn dat harde wind al reden genoeg kan zijn voor een processierups om brandharen of te vuren.
De brandharen wegen natuurlijk niks en worden door de wind meegenomen. Dit is de manier waarop de meeste mensen en dieren in contact komen met de processierups. De brandharen vliegen alle kanten op. Deze belanden vervolgens weer op het gras in de tuin, op het water en ga zo maar door.
Omdat brandharen zo ontzettend klein zijn worden deze makkelijk verspreid door de lucht. De kans bestaat dat brandharen worden ingeademd of terecht komen op jouw huid. Brandharen hebben weerhaken waardoor deze vast blijven zitten aan de huid. De brandharen dragen bepaalde eiwitten die worden opgenomen door het lichaam en hier door zware allergische reacties kunnen optreden.
Klachten bij mensen uit zich meestal door jeuk en rode bulten. Honden hebben minder last van irritatie aan de huid omdat zij natuurlijk een vacht dragen. Ikzelf heb al een aantal keer helemaal ondergezet met brandharen die via de vacht van mijn hond op mij zijn gekomen. Dus vergeet niet dat er ook brandharen in de vacht van jouw hond kunnen zitten en die op jou terecht komen als je jouw hond aait.
Symptomen als een hond in aanraking komt met de processierups kunnen zijn:
Heeft jouw hond al een hap genomen uit een processierupsnest of denk je dat hij op een andere manier in contact gekomen is met de brandharen? Dan is het van groot belang dat je snel handelt! Ga zo snel mogelijk naar de dierenarts om jouw hond te laten onderzoeken.
De dierenarts kan met zijn behandeling zorgen dat de hond geen of minder last heeft van de pijn, zwellingen en niet hoeft te braken. Als er brandharen van de processierups in de ogen of bek van jouw hond zitten zullen deze goed uitgespoeld moeten worden. Zo’n behandeling kan een aantal dagen duren en de klachten kunnen nog enkele weken aanhouden voordat deze helemaal weg zijn.
Is jouw hond in aanraking gekomen met brandharen maar is het niet zo ernstig om naar de dierenarts te gaan? Dan kan je zelf met water jouw hond afspoelen. Ga hem in ieder geval niet aaien of krabben om zijn jeuk te verminderen.
Iedereen wil zijn hond deze gruwel natuurlijk besparen en daarom zijn er een aantal zaken waar jij als eigenaar rekening mee kan houden.
Het vervelende van de eikenprocessierups is dat één volwassen processierups 700.000 tot 1.000.000 brandharen heeft. Als je de nesten op de bomen wel eens hebt gezien, die wemelen van de rupsen. Dit betekent dus dat er MILJOENEN brandharen in omloop zijn die heel eenvoudig door de wind meegenomen worden.
De brandharen zijn 0,2 - 0,3 millimeter groot en kunnen ruim 100 meter in de lucht verplaatst worden. Brandharen komen overal terecht, ook in jouw tuin. Dus als jij een zwembad hebt staan en deze niet afdekt kunnen hier brandharen in komen. Waarschijnlijk niet direct vervelend voor honden, maar dit kan dus ook op open water plaatsvinden waar jouw hond misschien wel zwemt.
Voorkomen is beter dan genezen is een oud gezegde die in deze situatie zeker van toepassing is. Dit is wat je kan doen om te voorkomen dat jouw hond klachten krijgt door de eikenprocessierups.
De Koolmees!
Koolmezen hebben geen enkel probleem met het eten van eikenprocessierupsen. Als jonge rups zijn zij een makkelijk prooi voor koolmezen. Maar ook een volwassen rups mét brandharen wordt genadeloos door een koolmees opgegeten. De koolmees schudt en tikt de rups tegen boomtakken aan waardoor de rups in de stress schiet en zijn brandharen uitschiet. Op onderstaande video van Nature Today is te zien hoe een koolmees dit aanvliegt.